İstanbul… Geceleri başka atan bir şehir. Sokak lambalarının altında parlayan topuklu ayakkabılarımın sesiyle, bir İstanbul travesti olarak bu şehrin nabzını tutuyorum. Geceye çıkmadan önce aynada kendime uzun uzun baktım. Trans kimliğimle hem gurur duyuyorum, hem de her gecede kendimi yeniden tanımlıyorum. Bu gece farklı olmalıydı… ve öyle de oldu.

Beklenmedik Bir Davet

Taksim’in arka sokaklarında yürürken telefonum çaldı. İsmini daha önce duymadığım biri, beni arkadaşının doğum gününe davet etti. Normalde böyle şeylere temkinli yaklaşırım ama bu gece bir şeyler beni farklı davranmaya zorluyordu. Belki ayın şekli, belki de içimde kıpırdayan bir his.

Kendimi bir rezidansta buldum. Loş ışıklar, yumuşak müzik ve pahalı kokularla sarılmıştı ortam. Gözler üzerimdeydi. İstanbul travesti olarak geldiğim bu evde herkes farklıydı, herkes gerçek olmak istiyor ama kimse cesaret edemiyor gibiydi. Ben ise vücuduma sığan tüm cesaretimle oradaydım.

Bedenin Ötesindeki Arzu

İçlerinden biri – adını boş ver – bana “Senin kadar özgür olabilmeyi isterdim” dedi. O an fark ettim: Ben sadece arzunun değil, özgürlüğün de temsilcisiydim. Trans kimliğimle oradaydım, güzelliğimle, dokunuşumla ve içimde taşıdığım deneyimle. Herkes gözleriyle soyunurken ben yalnızca kendim olmanın sarhoşluğundaydım.

Gecenin ilerleyen saatlerinde herkes biraz daha gevşedi. Kadehler doldu, duvarlar kalktı. Yanıma yaklaşan bir kadın, gözlerinde hayranlıkla “Sen bambaşka bir enerjisin” dedi. Erkeklerin, peşinden gelen bir. Onunla olan tensel temasım, kadının kadını keşfetme haliyle bütünleşti. Bu İstanbul gecesi, sınırların ötesine geçen bir gecelere dönüştü.

Bir Erkek, Bir Kadın, Ve Ben

Ama hikâye burada bitmedi. Aynı ortamda bir çift daha vardı: birbirlerine sarılı ama gözleri başka yerlerde gezen bir çift. Adam biraz kıskanç, fazla meraklı. Sohbet uzadı, ortam ısındı ve gece bizi başka bir. Üçümüz aynı yatakta… Bir trans kadının kucağında, kendi arzularıyla tanışan bir çift.

Onlara kendi iç seslerini, bedenlerinin sakladığı gizli zevkleri gösterdim. İstanbul’da bir gece, bir transın bakış açısından, birden fazla kişinin ilk defa “gerçek” hissettiği geceye dönüştü. Benim için bu sadece bir fiziksel yakınlık değil, aynı zamanda bir dönüşümün tanıklığıydı.

İstanbul’un Karanlığında Parlayan Ben

Sabahın ilk ışıklarıyla odanın penceresinden dışarı baktım. Şehrin silueti hâlâ uykudaydı ama içimde bir şeyler uyanmıştı. İstanbul travesti olarak geçirdiğim bu gece sadece ten teması değil, ruhların birbirine dokunuşuydu. Trans olmak sadece cinsel kimlik değil, aynı zamanda başkalarının içinde açılmayan kapıları açmaktır.

Yatağın kenarında bir sigara yaktım, rujum biraz ama gözlerimdeki parıltı hâlâ. O gece beni “sıradan” olmaktan çıkaran neydi biliyor musun? Kendimi saklamadan yaşamak. Trans kimliğimle özgürce sevişmek, , arzu edilmek.

Ve işte buradayım…
Anlatıyorum çünkü yaşadıklarım sadece bana değil, duymaya cesareti olan herkese ait.