O gün ne yaşadım bilmiyorum… ama o geceye dair bir saniyeyi bile unutamıyorum.
Whatsapp’tan biri yazdı. Profilinde sadece şunu yazıyordu:
“Travesti partisi bu gece, elit rezidansta, 4 kişi. Gelirsen yalan yok, sınır yok.”

İlk başta spam sandım.
Ama içimde bir şey dürttü.
“Ne kaybedersin lan?” dedim.
Adres attı: Ataköy’de bir rezidans.
Altına da yazmış:
“Giriş 2000. Ücret içeride konuşulmaz. İçeri giren soyunur.”

Taksim’den çıktım, Uber çağırdım. Kalbim güm güm.
İstanbul travesti ortamına daha önce girmiştim ama grup travestiyle seks başka bir şeydi.
Rezidansa geldiğimde güvenlik bile bir şey demedi. Sanki herkes biliyordu ne döndüğünü.

Kapıyı açan kişi direkt kucağıma atladı.
“Hoş geldin yakışıklııı…”
Üzerimdeki montu çıkardı, içeriye adım attığım anda şoktaydım.

Loş ışık, fonda yavaş bir müzik, ellerinde kadehlerle 3 travesti daha koltukta.
Hepsi bambaşka tarzda:

• Mina: çıtı pıtı ama gözleriyle parçalayan cinsten.
• Sibel: iri memeli, kalçası göze batıyor, tavrı çok rahat.
• Azra: sarışın, cool, dudaklarıyla oynuyor.

Beni içeri sürüklediler.
Kadeh verdiler elime, içki verdiler ama asıl sarhoş eden bakışlarıydı.
Bir anda müzik yükseldi.
Azra üzerime geldi, dizime oturdu.

Soyunmazsan başlatmıyoruz

dedi.
“Kural bu.”

Üzerimdekileri çıkardım.
Diz çökmüş gibiydim.
Sanki 4 kraliçeye hizmet eden bir köleydim artık.

İlk önce Mina dudağıma yapıştı.
Arkadan Azra boynumu ısırıyordu.
Sibel ise kucağıma oturmuş, bedenini ellerime bıraktı.
Ne olduğunu anlayamadan 4 travesti beni sıraya dizdi.

Pozisyonlar değişiyordu, ama en çılgını Azra’ydı.
“Sen delisin,” dedim.
“Bilmiyorum tatlım… ama artık benimsin,” deyip üzerime bastı.

Ellerimle hangisine dokunsam, öteki çılgınlaşıyordu.
Göğüsler, kalçalar, tırnaklar, ruj izleri, ıslaklık… hepsi iç içe geçti.
Bir ara hepsi üzerimdeydi.
Vücudum dayanamadı.

Gece boyunca kaç kez boşaldım bilmiyorum.
Ama her seferinde “bitmedi” dediler.
“Buraya gelen herkes çöker, biz eğlenmeden gitmez.”

Sabaha karşı kendimi banyoda çıplak, suyun altında, titrerken buldum.
Azra geldi, saçlarımı okşadı.
“Sen iyiydin, ama senin gibi 2 tane daha lazım bize.”

Sadece gülümsedim.
“Numaram sende kalsın.”

Kapıdan çıkarken 4’ü de pencereye çıktı, bana el salladılar.
Sokak sessizdi ama içimde hala o gece çığlık çığlığa yankılanıyordu.